Acı var Rocky Tabi Ki Acı Var!

Acı var Rocky Tabi Ki Acı var!!

“Yıllardır çektiğim ağrılara beş dakikalık muayene yeter mi?” diye söylendi kendi kendine. Hastane koridoru sabırsız hastalarla doluydu. Sıra kendisine gelmiş, beş dakikada derdimi anlatabilecek miyim diye strese girip söylemek istediği şeyleri de unutmuştu. Bu kısacık sürede iki kere kapı çalınmış, bir kere de kapıyı çalmadan açan bir hasta başını içeri uzatıp ”Aa hasta varmış” deyip geri çıkmıştı. Doktorun yüzünde bir değişiklik olmaması bu duruma ne kadar da alışkın olduğunu gösteriyordu. Muayenenin sonunda yine aynı şeyler söylenmişti:”Tetkiklerin temiz. Kilo vermen lazım. Ağrılarının sebebi hareketsiz yaşam tarzın.” 

”Bunu ben de biliyorum ama olmuyor veremiyorum işte” diye mırıldandı.

Hastane onu yormuştu. Eve dönerken, radyoda serbest dalışta kendisine ait olan dünya rekorunu bir kez daha kıran sporcunun haberi dikkatini çekti. “Kendi rekorunu her yıl böyle geçecekse bir öncekinde niye bu kadar dalmamış?” dedi kendi kendine. Sanki sesini duymuş gibi radyodan cevap geldi. Bir yıldır her gün çalışmaktaymış. Daha önceki rekorları için de öncesinde çok çalışmış. Hatta eskiden, astım hastası olduğu için bu sporu yapamayacağını söylemişler. Küçük küçük dalışlar yaparak kendine kendini ispatlamış ve olay dünya rekorlarına kadar gelmiş. Ben de her geçen gün bir önceki günüme göre rekor kırıyorum. Peki ama nerede? Maalesef ki tartıda. Bir türlü kilolarımı veremedim, ağrılarım arttıkça egzersiz yapmalıyım dedim ama hep erteledim.

“Dalış sporcusuyla aramızdaki fark ne?” diye düşündü. Harekete geçeceği zaman hep bir bahanesi oluyordu. Yok spor kıyafetim, yok ayakkabım derken küçücük bir sokak yürüyüşüne bile gidememişti. İçinde çok büyük bir acı hissetti. “Hayat hep acı...“ dedi ama bu sporcu sonradan gelen büyük acılar yerine küçük acıları önden önden kabul edenlerdendi. Kendi potansiyelini ortaya çıkarmak için yapabildiğinin hep az az üzerine çıkmıştı. Hedefini küçük küçük büyütmüştü. 

Radyoda röportaj devam ediyordu. Spiker kadın, sporcunun bildiklerine hayranlığını dile getiriyordu. Hakikaten de insanın derin denizlere nasıl dalabileceği, nasıl uyum sağlayacağı ile ilgili bilgilere çok hakimdi ama ona rekoru kırdıran sadece bildikleri miydi? Öyle olsa tüm spor yorumcularının rekoru olması gerekmez miydi? Bir hedefe ulaşmak için bilmek yeter miydi? 

Kitaplığındaki sağlıklı yaşam, diyet kitaplarıyla dolu raf gözünün önüne geldi, okumuştu da hepsini. Sosyal medyada takip etmediği diyet hesabı, bilmediği diyet tarifi neredeyse yoktu. Röportajda sporcunun bilgisi övüledurulsun, ‘‘Ay taktın sen de bilgisine, ohoo bilmek yetse, ne diyetler ne sağlıklı yaşam mottoları biliyorum kızım ben, sporcu hem öğrenmiş hem de ne biliyorsa acı macı görmemiş gözü yapmış yapmıış!“ deyiverdi bir anda radyoda onu duymayan spikere.

Kendi sesi kulağında çınlayınca spikeri bırakıp döndü kendine. “Benim sorunum bu işte. Okuyorum, izliyorum, doktor doktor gezip bilgi alıyorum, her yönden ne yapmam gerektiğini biliyorum ama yapmıyorum. Her işin başında bir eşik var, az dişimi sıktıracak bir acı var, bu acının faturasını sonra ağır ödemektense bu borcu yapılandırmak bana farz oldu” diye düşünerek her zaman yaptığı gibi asansörün önünde dikilmedi. Merdivenlerle göz göze gelince o meşhur repliği güncelledi: Acı var Rocky. Acı var ama dert yok!

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabileceğini öğrenir.