Z Kuşağı Ormandan Nasıl Çıkacak? – 1.Bölüm

Z Kuşağı Ormandan Nasıl Çıkacak? – 1.Bölüm

Gurur Duyulan Gençler

Bir vardı bir yoktu... Ayaklar baş, başlar ayaktı. Takkeler ayakta, çarıklar baştaydı. Bu tersliği görmeyenlerin sayısı görenlerden çoktu. Herkesin her şeyi bildiği, kimsenin bilmediğini bilmediği zamanlardı. Meclisimizin dışında, kainatın içinde bir ülkede yaşayan bir halkın gençleri görülmemiş özelliklere sahipti. 

Başta ebeveynleri olmak üzere bütün ülke onlarla gurur duyuyordu. Gelecekte ülke yönetimi onlardan bazılarına geçecekti. Herkes onların büyüyüp sorumluluk alacak yaşa gelmelerini sabırsızlıkla bekliyordu. Yenilikçi, dinamik ve özgür olan bu gençler aynı zamanda mevcut kuralları kabul etmek istemiyorlardı. Kendi kurallarını kendileri koymak istiyor ve kimsenin otoritesi altına girmekten hoşlanmıyorlardı. Yeni icatları seviyorlar,  birşeylere sabretmekten ve insanları dinlemekten hoşlanmıyorlardı. Ülkelerindeki tüm tersliklerin farkındaydılar.

Halk bu pırlanta gibi gençlere kendi arasında Z kuşağı diyordu. Z kuşağı yeterli ve değerli olduklarına inanıyor, kendileri ile gurur duyuyorlardı. Gelecekte, değiştirecekleri çok şey vardı.

Game Start

Günlerden bir gün Z kuşağı bir eğlence için ülkenin tanınmış meydanlarından birinde toplanmıştı. Bir taraftan eğleniyorlar, bir taraftan ülke gündemini konuşuyorlardı. Gençler eğlenirken, ilk önce hafif bir rüzgar çıktı ama kimse fark etmedi bile... Rüzgar git gide şiddetlendi ve sonunda eğlencenin durmasına neden oldu. Gençler kendilerini güvenli bir yere atabilmek için birbirlerini eziyorlardı. Kimsenin gözü kendisinden başkasını görmüyordu. Rüzgar artık fırtınaya dönüşmüştü. Fırtına şiddetlendi, şiddetlendi... Artık bir kasırgaydı ve bazı gençler tutunacak yer bulamayıp oradan oraya savruluyordu. Gençlerden beşi,  kasırganın içinde kayboldu.

O beş gençten birisi gözlerini açtığında bilmediği bir ormanın içindeydi. Telaşla ayağa kalktı ve bir başka gencin daha hemen yanı başında yattığını gördü. Sonra bir başkası... Derken, diğerleri... Hepsinin yanına giderek tek tek uyandırdı. Hepsi ne olduğunu anlamaya çalışarak birbirlerine bakıyorlardı. 

İçlerinden biri kasırgayı hatırlattı. Kasırga onları bir ormana mı savurmuştu? Ama yakınlarda bir orman yoktu ki. Peki, bu bilmedikleri ormana nasıl gelmişlerdi? Neresiydi burası?

Ormandaki Gizem

Kimse hiçbir şey bilmiyordu. Herkesi uyandıran genç, korkusunu gizlemeye çalışarak; "Yürüyelim, belki birini görürüz veya bir çıkış buluruz." dedi. Çaresiz bir şekilde yürümeye başladılar. Yürüdüler, yürüdüler... Hala kimse yoktu, ne bir yol vardı ne bir çıkış.  Grup içindeki kızlardan birisi "Daha fazla dayanamayacağım." diyerek söylenip ağlıyordu. Uyananların ikincisi "Kimse yok mu? Sesimi duyan yok mu?" diye boşluğa bağırıyordu. Bir diğeri çenesini sıkıp dişlerinin arasından konuşarak "Bir çıkış olmalı." diyordu. Diğer kız üşüdüğünden yakınıyordu. Havanın kararmaya başladığını fark eden genç "Geceyi geçirecek bir yer bulmalıyız." dedi. Herkes çok saçma bir şey söylemiş gibi baktı. Gideceklerdi, gece burada kalacak halleri yoktu ya! Aralarındaki konuşma tartışmaya döndü ve ayrılmaya karar verdiler. Hepsinin başka bir fikri vardı ve herkes kendi fikrinin en mantıklı olduğunu düşünüyordu. Tam grup dağılacağı sırada çalıların arasından gelen ses hepsini ürküttü. Sesin geldiği yöne baktılar ve çalıların arasından çıkan ceylanı görünce bir nebze rahatladılar. 

Ceylan bir şey söylemek istermiş gibi anlamlı anlamlı bakıyordu. Hepsi gözlerini dikmiş ceylana bakarken "Ayrılmanız doğru bir karar olmaz." dedi ceylan naif bir sesle. Şaşkınlık içinde ne diyeceklerini bilemiyorlardı. Kızlardan biri "Hepimiz farklı bireyleriz. Kendi yolumuza gidebiliriz. Birlikte hareket etmek zorunda değiliz." dedi. Ceylan gülümsüyordu. "Ah Z kuşağı!" dedi şefkatli sesle. "Birey olmanız çok güzel. Kendi kararlarınızı kendiniz alabilmeniz de... Ama birlikte hareket etmeyi de öğrenmek zorundasınız. Orman tehlikelerle dolu. Bir arada kalmalı ve ortak karar vermeli, ekip olmayı öğrenmelisiniz." dedi. Erkeklerden biri "Bizi çıkışa götür ya da nasıl çıkacağımızı söyle." dedi ceylana. 

Ceylan yine gülümsedi. "Onu siz bulacaksınız sevgili Z kuşağı. Öğrenmeniz gerekenler var. Öğrenmeden geri dönerseniz hayatınız tıpkı bu ormandaki gibi zor olacak. Öğrenmek için buradasınız. Hepiniz öğrenmeniz gerekenleri öğrendiğinizde çıkış size ulaşacak." diyerek uzaklaştı.

Hepsi şaşkınlıkla ceylanın ardından bakıyordu. İçlerinden biri elini sallayarak; "Heey! Duur! Ne öğrenmemiz gerektiğini söyle bari!" diye bağırdı ama nafile... Ceylan uzaklaşmıştı bile.

Şimdi daha çok soru vardı zihinlerinde. Onlar Z kuşağıydı, kendi insanlarına göre zaten çok donanımlıydılar. Ne öğrenmeleri gerekebilirdi ki? "Çıkış size ulaşacak." ne demekti? Şaşkınlık içinde birbirlerine bakıyor ve bu hikayenin devamı nasıl olacak merak ediyorlardı.

                                                                                &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabileceğini öğrenir.