Bizi Affet Küçük Kız

Bizi Affet Küçük Kız

Gündemin, konudan konuya hızla değiştiği bir dönemdeyiz. Bir konu haber oluyor, sonra ne oldu, ne olacak derken, çözülmeden gündeme yeni bir konu geliyor. Filistin'deki kardeşlerimizin katledilişini unutturmamak, onların yaşadıklarını duyurabilmek için kullandığım sosyal medya hesabını açtığımda gördüğüm görüntü ile dağıldım.

Küçük bir kız çocuğu, küçücük tozlu elleri, minicik çıplak ayakları, tüm vücudu tir tir titriyordu. Titremesine mani olmaya çalışsa da engelleyemiyordu. Korkudan mı yoksa soğuktan mı böylesi bir  durumdaydı? Yanında bir kardeşi olduğunu fark ettim. O da ablası gibi kendini durduramıyordu. Ablası eğilip alnından öptü, sarıldı, kardeşine güç verdi. Ağlamamak için birbirlerine bakmadan titriyorlardı. 

Ne acı bir tabloydu. Neler hissettiklerini düşünürken yıllar öncesine gittim. Çocuğumu bir süpermarkette kaybetmiştim. Sadece beş dakikalık o süreçte sanki on yıl yaşlanmıştım. O kadar korkmuştum ki, kafamda elli türlü  kötü senaryo yazmıştım. Sonra yavrumu bulup bağrıma basışım, ağlayışım. O duygu paha biçilemezdi.

Peki, bu çocukları kim bulup bağrına basacaktı? Kim onları ısıtacaktı? Kim teselli edecekti?

Şimdi burada korkudan mı, acıdan mı, yoksa soğuktan mıdır bilinmez titreyen iki kardeş. Yanlarında kimse yoktu. Sadece Rableri vardı.

Başka bir kız çocuğunun ise gözündeki cesaret tüm dünya erkeklerine yetecek kadar çoktu. ''Babam şehit oldu, o zaten şehit olmak isterdi. O şimdi cennette, siz ise cehennemde yanacaksınız, siz çok korkaksınız'' diye meydan okuyordu. 

Farkında mıyız?

Dünya, müslümanın kim olduğunu, Allah’a inanmayı, teslimiyeti çocuklardan öğreniyor. Küçük kız çocuklarının imanından bize de ver Allah’ım! 

Bir kadını, bir çocuğu, savunmasız sivilleri öldürecek kadar insan nasıl canavarlaşabilir? Evlerine girip gözlerini bağlayıp nasıl dalga geçer gibi video çekebilir? Günümüzde yapılan her yanlışın zamanla normalleştiği gibi bu yaşananlar da normalleşecek mi? 

Bizler kendi hayat yolculuğumuz için tedbirler alıyoruz. Üşümeyelim diye donanımlı kıyafetler, hasta olmayalım diye tedbirler, aç kalmayalım diye ihtiyacımızın çok fazlasını dolaplarımıza doldurabiliyoruz. Kardeşlerimiz yanı başımızda ölüyor ve biz onları hayat yolculuğunda yalnız bırakıyoruz.

Ne yapabiliriz ki gücümüz yetmiyor dediğinizi duyar gibiyim. 

Dua edebiliriz, acılarını anlamaya; kalbimizde hissetmeye çalışabiliriz. Kendi yakınlarımızı kaybetmiş gibi üzülmeye çalışabiliriz. Bu zulmü duyurmaya, açık etmeye çalışabiliriz. 

Küçük bir kız çocuğu şimdi Gazze, hem yetim hem öksüz. Kocaman kara gözlerini açmış, kardeşleri tarafından anlaşılmayı bekliyor. 

Bizi affet küçük kız çocuğu, ahirette bizim bu umursamazlığımızdan dolayı bize davacı olma! Bizi düşman değil kardeşlerimizin umursamazlığı vurdu deme! Biz anne babasızlıktan değil, dünyanın bize sırtını dönmesinden dolayı öksüz yetim kaldık diye şikâyet etme! 

''Biz bir uykudaydık, şimdi uyandık. Eyvah kendimize yazık etmişiz. Meğer küçük kız çocuklarının anlattıkları doğruymuş.'' diye haykıracakların olacağı o günde, ettiğimiz dualar, kardeşlerimizin acılarını acımız gibi hissedişlerimiz, arttırdığımız iyiliklerimiz, zulme engel olamasak da duyurmaya çalışmalarımız elimizden tutsun. Küçük bir kız çocuğu gibi…

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabileceğini öğrenir.