Karanlık Yüz Yirmi Gün
Her şeyin çok karanlık olduğu bir yüz yirmi gündü
Gecelerden daha karanlık olan
Dünyanın çoğunun yanlışa sessiz kalması mıydı?
İnsanın gözünün nurunu alan
Bombalarla kutsal bir şehrin yerle bir edilmesi miydi?
Kızdıran ve öfke veren
Bir kadının mahremiyetine dokunan o tanınmayan el miydi?
Yoksa bir çocuğun masumiyetine dokunan o soğuk el miydi?
İnsanın zulme doğru tepki vermesini engelleyen
Parçalanmış cesetleri her gün görüyor olması mıydı?
İnsanları ayrıştıran
Çıkarları mı yoksa korkaklıkları mıydı?
Tam da bunun aksine sevindirici olan,
Bir taraf karanlıkta kalırken, bir tarafın aydınlanıyor olması mıydı?
İnsana olan ümidi artıran
Farklı dillerde veya dinlerdeki insanların zulme ortak tepkisi miydi?
İnsanları birleştiren
İyilikleri mi yoksa cesaretleri miydi?
Yoklukta güldüren
Açlık ve soğukta üşümek ve ümitvar olmak mıydı?
Hayranlık veren
Bir çocuğun açken yiyeceğini bir kuşla paylaşması mıydı?
Vurdumduymazlığının nedeni
Zenginliği mi, malı mı, çocukları mıydı?
İş yoğunluğu mu ya da sosyal medyadaki beğenilerinin fazla olması mıydı?
Sahi neydi insana göz çektiren?
120 gündür yakınında olmasına gerek yoktu
Bir kadının, bir çocuğun veya bir adamın öldürülmesi için hangi neden yeterliydi?
Sahi yeterince üzülmek ve dert edinmek için daha ne olması gerekirdi?
&
Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabileceğini öğrenir.
Sahi doğru tepkiyi bir ülke halkının vermesini bu kadar geciktiren neydi? Bende bilemedim...
YanıtlaSilSahi neydi insana göz çektiren?
YanıtlaSilSahi daha ne olaması gerekliydi?😭
YanıtlaSilNeydi insanı taş kalpli yapan neydi?Çok duygusal bir yazı. Emeği geçenlerden Allah razı olsun...
YanıtlaSilİnsan zaman geçtikçe normalleştiriyor bazen gerçek değilmiş gibi geliyor onca savaş sahnesi olan filmden sonra... Bu 120 gün ise... Herhangi bir filmden kesit değil... İnsan unutmaya meyilli... Acıdan kaçmaya meyilli... İlerledikçe girdiğin yere çıkacağın yollar gibi... Allah doğru zamanda doğru tepki verebilecek bedeller ödeyebilmeyi nasip etsin... Allah bizi Filistin'i unutmaktan korusun... Onlardan... Safını tutanlardan... Razı olsun...
YanıtlaSilİnsanın tarafında olacak kadar insan kalmak istiyorum
YanıtlaSilSahi, insanları harekete geçmekten engelleyen neydi?
YanıtlaSilSahiden neydi görmeye duymaya hissetmeye engel olan? Insan olmak bu kadar mı zordu? Kuddüs halkı bu kadar teslimken her şey apaçık göz önündeyken insan nasıl kör oldu? O teslimiyetin sahibini nasıl bulamadı? Hiç düşünmez mi insan?
YanıtlaSilSahi neydi insana göz çektiren?
YanıtlaSilKeleminize sağlık çok güzel düşündürücü yazı olmuş
YanıtlaSilKimileri karanlıkta feraha eriyor kimileri aydınlıkta ama kalplerinde tatmin yok huzurr yok.
Sahi daha ne olması gerekiyor sesimizin çıkabilmesi için...
YanıtlaSilKaleminize sağlık 😔
YanıtlaSilElinize sağlık ne güzel kaleme almışınız 🌸🌸
YanıtlaSilKaranlık değil çok karanlık günler ama RABB'imizden ümit kesilmez. Her karanlığın sonu aydınlıktır.
YanıtlaSil‘’Sahi neydi insana göz çektiren? Sahi yeterince üzülmek ve dert edinmek için daha ne olması gerekirdi?’’ Teşekkürler Sevgili Yazar dikkat çekici bir yazı olmuş, emeklerinize sağlık. ‘’Her gecenin bir sabahı vardır'' der Annem. Bir de ‘’Gün doğmadan neler doğar’’ der. Ümitvari olabilmek inşaALLAH…
YanıtlaSilVe devam eden...
YanıtlaSil