Karanlık Yüz Yirmi Gün

Deneyimsel Tasarım Öğretisi

Karanlık Yüz Yirmi Gün

Her şeyin çok karanlık olduğu bir yüz yirmi gündü

Gecelerden daha karanlık olan

Dünyanın çoğunun yanlışa sessiz kalması mıydı? 

İnsanın gözünün nurunu alan

Bombalarla kutsal bir şehrin yerle bir edilmesi miydi? 

Kızdıran ve öfke veren

Bir kadının mahremiyetine dokunan o tanınmayan el miydi?

Yoksa bir çocuğun masumiyetine dokunan o soğuk el miydi? 

İnsanın zulme doğru tepki vermesini engelleyen

Parçalanmış cesetleri her gün görüyor olması mıydı?  

İnsanları ayrıştıran

Çıkarları mı yoksa korkaklıkları mıydı? 


Tam da bunun aksine sevindirici olan,

Bir taraf karanlıkta kalırken, bir tarafın aydınlanıyor olması mıydı?

İnsana olan ümidi artıran

Farklı dillerde veya dinlerdeki insanların zulme ortak tepkisi miydi?  

İnsanları birleştiren

İyilikleri mi yoksa cesaretleri miydi?

Yoklukta güldüren

Açlık ve soğukta üşümek ve ümitvar olmak mıydı? 

Hayranlık veren

Bir çocuğun açken yiyeceğini bir kuşla paylaşması mıydı? 


Vurdumduymazlığının nedeni 

Zenginliği mi, malı mı, çocukları mıydı?

İş yoğunluğu mu ya da sosyal medyadaki beğenilerinin fazla olması mıydı? 

Sahi neydi insana göz çektiren?


120 gündür yakınında olmasına gerek yoktu

Bir kadının, bir çocuğun veya bir adamın öldürülmesi için hangi neden yeterliydi? 

Sahi yeterince üzülmek ve dert edinmek için daha ne olması gerekirdi?

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabileceğini öğrenir.

Yorumlar

  1. Sahi doğru tepkiyi bir ülke halkının vermesini bu kadar geciktiren neydi? Bende bilemedim...

    YanıtlaSil
  2. Sahi daha ne olaması gerekliydi?😭

    YanıtlaSil
  3. Neydi insanı taş kalpli yapan neydi?Çok duygusal bir yazı. Emeği geçenlerden Allah razı olsun...

    YanıtlaSil
  4. İnsan zaman geçtikçe normalleştiriyor bazen gerçek değilmiş gibi geliyor onca savaş sahnesi olan filmden sonra... Bu 120 gün ise... Herhangi bir filmden kesit değil... İnsan unutmaya meyilli... Acıdan kaçmaya meyilli... İlerledikçe girdiğin yere çıkacağın yollar gibi... Allah doğru zamanda doğru tepki verebilecek bedeller ödeyebilmeyi nasip etsin... Allah bizi Filistin'i unutmaktan korusun... Onlardan... Safını tutanlardan... Razı olsun...

    YanıtlaSil
  5. İnsanın tarafında olacak kadar insan kalmak istiyorum

    YanıtlaSil
  6. Sahi, insanları harekete geçmekten engelleyen neydi?

    YanıtlaSil
  7. Aslıhan Sam Dinç23 Şubat 2024 10:03

    Sahiden neydi görmeye duymaya hissetmeye engel olan? Insan olmak bu kadar mı zordu? Kuddüs halkı bu kadar teslimken her şey apaçık göz önündeyken insan nasıl kör oldu? O teslimiyetin sahibini nasıl bulamadı? Hiç düşünmez mi insan?

    YanıtlaSil
  8. Sahi neydi insana göz çektiren?

    YanıtlaSil
  9. Keleminize sağlık çok güzel düşündürücü yazı olmuş
    Kimileri karanlıkta feraha eriyor kimileri aydınlıkta ama kalplerinde tatmin yok huzurr yok.

    YanıtlaSil
  10. Sahi daha ne olması gerekiyor sesimizin çıkabilmesi için...

    YanıtlaSil
  11. Kaleminize sağlık 😔

    YanıtlaSil
  12. Elinize sağlık ne güzel kaleme almışınız 🌸🌸

    YanıtlaSil
  13. Karanlık değil çok karanlık günler ama RABB'imizden ümit kesilmez. Her karanlığın sonu aydınlıktır.

    YanıtlaSil
  14. ‘’Sahi neydi insana göz çektiren? Sahi yeterince üzülmek ve dert edinmek için daha ne olması gerekirdi?’’ Teşekkürler Sevgili Yazar dikkat çekici bir yazı olmuş, emeklerinize sağlık. ‘’Her gecenin bir sabahı vardır'' der Annem. Bir de ‘’Gün doğmadan neler doğar’’ der. Ümitvari olabilmek inşaALLAH…

    YanıtlaSil

Yorum Gönder