Cahil Cesareti

Hülya, sabah uyanınca her zamanki gibi perdeyi araladı. Bir de ne görsün. Bahçenin ortasında “Beni sür!’’ der gibi duran son model bir araba. “Rüya olmalı bu!” diye çığlık attı. Ehliyetini yeni almıştı. En büyük isteği bir arabasının olmasıydı. Abisi uzun zamandır aracını yenilemek istediğini söylüyordu. Doğrusu o zamanın bu zaman olduğunu bilmiyordu. Yeni aracı aniden karşısında görünce heyecanlanmıştı. Abisinin izin vermeyeceğini biliyordu ama yine de şansını deneyecekti. “Abiciiim” diye seslendi alt kata inerken. Annesi mutfaktan çıkıp “Şiişt sessiz ol. Abin yorgunmuş uyuyor.” dedi. Fırsat bu fırsattı. Salondaki masanın üzerinde duran anahtar ona göz kırpıyordu. Anahtarı aldı, sessizce kapıyı kapatıp bahçeye çıktı. O anda kalbi çok hızlı atmaya başlamıştı. “Hadi kızım cesur ol.” yaparsın dedi içinden.  Direksiyonun başına geçiverdi. Cahil cesareti Hülya’nın ikinci adı olmalıydı. Araba otomatik vitesliydi. “Daha önce otomatik vitesli araba kullanmadım. Nasıl yaparım? Ya bir yere çarparsam?” diye hiç düşünmemişti bile. Her zaman olduğu gibi bu işe de “Ne olacak canım hallederiz.” diye hızlı bir giriş yapmıştı. Hülya yeni bir şeye alışma konusunda zorluk çekmezdi. Biraz uğraşsa nasıl kullanılacağını hemen çözerdi. İşin başında kaygılanması gerekirken genelde ortasına geldiğinde kaygı duymaya başlardı.

Aracı kullanmadan önce telefonun arama motoruna “Otomatik vitesli araba nasıl kullanılır?” yazmıştı. Konuyla ilgili birkaç video izledi ve “Tamam kolaymış, ben hazırım.” deyip hızlıca çalıştırıverdi arabayı. Öncesinde kendi mahallesinde minik bir tur atmak ve araca alışmak aklına bile gelmemişti. Çok fazla vakti yoktu, abisi uyanmadan gidip gelmeliydi. Daha mahalleden ana caddeye çıkarken başka bir araçla burun buruna geldi. Yine de yola devam etti. Hayatının her evresinde her olaya düşünmeden başlamayı ustalaştırmıştı. Kırk yıllık şoför gibi kendini trafiğe atmıştı. 

Hülya genelde bir şeye hızlı adapte olur, başlama sorunu çekmezdi. Düz vites araçlara alışma süreci çok kısa sürmüştü. Bu da onda “Ben her arabayı çok rahat kullanırım, uçak verseler onu da kullanırım.” özgüvenini vermişti. 

Yollar boşken arabayı yavaş yavaş kullanıyordu. Hatta “Neden daha önce otomatik vitesli bir araba kullanmadım acaba? Çocuk oyuncağıymış.” dedi içinden. O sırada telefonu çalmaya başladı. Arayan abisiydi, doğrusu açmaya korkuyordu. Evdekiler meraktan sürekli arıyorlardı ama onun hiç umurunda değildi bu durum. 

Zaman geçtikçe araç sayıları da artmaya başladı. Güzel bir şarkı bulayım, telefona bakayım derken yolunu kaybetti. Öyle bir yere gelmişti ki, depoların olduğu sanayi bölgesiydi burası. Her sokaktan farklı büyüklükte araçlar çıkıyordu. Geri geri gelenler, hızla yanından geçenler, korna çalanlar. Yollar tehlikeli olmaya başlamıştı.  

Artık tedirgindi ve kontrolünü kaybediyordu. O sırada aniden karşısına kocaman bir kamyon çıktı. Kamyonu görünce eli ayağına dolaşmış, gaz fren birbirine karışmıştı. Kamyona çarpmamak için frene basayım derken gaza basmıştı. Kamyon ise ona çarpmamak için sağa doğru kırmıştı direksiyonu. Hülya da kaldırıma çıkıp arabayı duvara vurmuştu. 

O an hayatı film şeridi gibi geçti gözlerinin önünden. 

Aslında bu olay, hayatta verdiği birçok ani tepkinin sonucuydu. Oysa en başında tedbirini almış olmalıydı. Bunun öncesinde kendine bir ön çalışma ve alışma süresi tanımalıydı. Eğer bu kadar istemeseydi heyecanına yenik düşmeyebilirdi. O zaman durum hiç de böyle olmayacaktı. Ah şu aceleciliği, istediği her şey hemen gerçekleşsin zihniyeti. Ah keşke bu kadar zarara girmeden önce düşünmüş olabilseydi. Oysa insan ne kadar az düşünen bir canlıydı. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; “İnsanoğlu ön hazırlık yapmadan, irdelemeden karar verdiği konuda zarar görür.”

“İnsan bir işe başlarken cesur olmalı evet. Ama önce o işin ne olduğunu tanımlayıp nasıl yapacağını öğrenmeli.” Hülya bu düşünceler içindeyken yaptığı hatayı fark etmişti. Çok şükür bir can kaybı olmadan kazayı atlatmıştı. Büyük bir pişmanlık içindeydi. Artık onu heyecanlandıran olaylarda birden karar vermemesi gerektiğini anlamıştı. Acı bir tecrübeyle bile olsa… 

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabileceğini öğrenir.